อยากแก่ แต่เก๋าต้องวางแผนการเงินให้เป็น

ความจริงที่โหดร้าย คือ หลังจากที่คุณสร้างผลิตผลในช่วงวัยทำงานให้แก่โลกมามากมาย แต่เมื่อมาถึงวันที่คุณแก่ลง ร่างกายเสื่อมถอยไปตามสังขาร ไม่สามารถทำงานอะไรได้อีก หากใช้มุมมองในเชิงเศรษฐกิจ ไม่เกี่ยวกับศีลธรรมจรรยาแล้ว ก็พูดได้เลยว่าคนแก่ คือ ตัวถ่วงทางเศรษฐกิจโดยปริยาย

ตัวอย่างเผ่าเอสกิโม่ จะนำคนแก่ที่ไม่สามารถทำงานได้ ไปทิ้งให้ตายข้างนอกท่ามกลางหิมะอันหนาวเหน็บ เพราะอยู่ไปก็เปลืองอาหาร ที่น่าน้ำตาซึมคือ คนชราชาวเอสกิโม่ต่างน้อมรับชะตากรรมเหล่านี้อย่างผู้เสียสละและสง่างาม เพราะแม้ว่าจะอดอาหารและตาย คนชราเผ่าเอสกิโม่จะยอมอด ให้ลูกหลานได้กินและมีชีวิตอยู่ต่อ สิ่งเหล่านี้อาจเป็นข้อปฏิบัติเพื่อการสืบทอดเผ่าพันธุ์ แต่มันก็น่าเศร้านะว่ามั้ย

ดังนั้น หากคุณไม่ใช่ลูกเศรษฐีที่มีมรดกเหลือกิน เหลือใช้ ไม่มีหมด...วางแผนทางการเงิน ไว้ใช้ในตอนแก่เสียแต่ตอนนี้ก็ดี เชื่อหรือไม่ว่าคนไทยส่วนใหญ่ ‘แก่ก่อนรวย’ ดังนั้นจะมาคาดหวังว่าวันข้างหน้าจะรวย มันดูจะเป็นฝัน ลมๆแล้งๆ ไป ดังนั้นการวางแผนการเงินไว้ใช้ตอนแก่เป็นการรับประกันความเสี่ยงทีดี

ประเด็นแรก ต้องมีวินัยทางการเงิน หมายถึงการสร้างวินัยในการออมเงิน การสำรองเงินไว้ใช้ยามฉุกเฉินซึ่งมีการเก็บสะสมอย่างมีระเบียบในแต่ละเดือน อีกประเด็น คือ ต้องมีความรู้ทางการเงิน และทั้งสองอย่างต้องมีควบคู่กัน มีอย่างใดอย่างหนึ่ง ก็เหมือนกินข้าวไม่มีกับ

ก่อนอื่นต้องตั้งเป้าหมายของชีวิตก่อน สมมติ ตอนนี้อายุ 30 อีก 30 ปี คือตอนอายุ 60 เราจะแก่ตามเงื่อนไข พ.ร.บ.ผู้สูงอายุ (แม้จิตใจจะไม่แก่ก็ตาม) ถ้าเราตีความว่าเราอยากเป็นคนแก่ ที่ไม่มีปัญหาด้านการเงิน วิธีสร้างความมั่นทางการเงินในยามเกษียณเป็นทางเลือกที่ดี ก็ง่ายๆ

อย่างแรกคือการ ออมเงิน หากตอนอายุ 30 ปี เรามีรายได้ 30,000 บาท หักเงิน 10 % ของรายได้ ไว้เป็นเงินออม เท่ากัน 1 เดือน มีเงินเก็บ  3,000 บาท คูณ 1 ปี ( 12 เดือน)  36,000 บาท อายุ 40 ปีเงินเก็บ 360,000 บาท อายุ 50 ปี มีเงินเก็บ 720,000 บาท ตอนอายุ 60 มีเงินเก็บ  1,080,000 บาท ตัวเลขกลมๆ ไม่รวมอัตราดอกเบี้ยต่อปี ซึ่งตัวเลขจะมากกว่านี้ แต่ก็อย่าลืมอัตราเงินเฟ้อระระยาวประมาณร้อยละ 2 ต่อปี ที่สำคัญอย่างสร้างหนี้ที่เสื่อมสภาพและไม่เกิดรายได้ เช่น โทรศัพท์มือถือราคาแพงเกินความจำเป็น แม้แต่การก่อหนี้ซื้ออสังหาฯ แม้จะเป็นหนี้ดี แต่ก็ควรให้อยู่ในราคาที่เหมาะสมกับภาระค่าใช้จ่าย และพยายามหารายได้จากหลายทางสะสมไว้เพื่อการลงทุน

การคำนวณค่าใช้จ่ายต่อเดือนในวัยเกษียณ วิธีคิดคือ  70% ของค่าใช้จ่ายในปัจจุบัน x 12 เดือน เพื่อคิดเป็นค่าใช้จ่ายต่อปี คุณก็จะทราบว่าต้องใช้เงินคร่าวๆเท่าไหร่ เช่น ค่าใช้จ่ายปัจจุบันที่ 25,000 บาท 70% ของค่าใช้จ่ายก็เท่ากับ 17,500 บาทต่อเดือน คูณ12 เดือน เท่ากับ  210,000 ต่อปี  ที่เหลือก็เอาตัวเลขที่คิดว่าจะอยู่ได้อีกกี่ปี ที่สำคัญ นี่ยังไม่รวมค่าใช้จ่ายกรณีเจ็บป่วย นอนโรงพยาบาล

ดังนั้นอีกสิ่งที่มีความจำเป็นคือความรู้ในด้านการเงินและการลงทุน โดยในที่นี้เราแนะนำสำหรับการลงทุนเพื่อการเกษียณซึ่งจำกัดเฉพาะที่ให้ผลตอบแทนระยะยาวและความเสี่ยงต่ำ นอกเหนือจากเงินได้อื่นๆ อาทิ เบี้ยผู้สูงอายุ สวัสดิการ ต่างๆ

ประกันชีวิต ก่อนจะไปลงทุนอย่างอื่น หาประกันชีวิตที่คุ้มครองในระยะยาวไว้สำหรับตัวเราไว้ก่อนเลย หาผลิตภัณฑ์ที่เหมาะสมและดูแลระยะยาว ในเบี้ยประกันที่จ่ายไหว เชื่อเถอะมีไว้คุณใจเมื่อเจอหมอ ที่สำคัญยังสามารถลดหย่อนภาษีได้ด้วย แต่หากคูนมีเงินเก็บ 1 พันล้านบาทในตอนนี้ ประกันก็เป็นเรื่องหยุมหยิมไป

ลงทุนในพอร์ตระยะยาว : ก่อนลงทุนด้านนี้หาความรู้กันก่อน ตัวอย่างการลงทุนมีทั้ง ทองคำ ,อสังหา,ตราสารหนี้,หุ้นในประเทศ ,หุ้นต่างประเทศ  แต่จำไว้การลงทุนไม่แน่นอน หลายคนไม่เข้าใจว่าการลงทุนคือการต้องยอมรับความเสี่ยง แม้แต่เงินเฟ้อก็คือความเสี่ยง ดังนั้น แม้จะวางแผนระยะยาว มีเงินเย็นๆ ในบัญชี แต่ความรู้ทางการเงินจำเป็นมาก และควรมีสติ จัดพอร์ตดีระยะยาวควรเน้น อสังหาฯ ซื้อไว้อย่ารีบขาย และหุ้นในประเทศ เน้นปันผลไม่เน้นเทขายระยะสั้น ๆ ภายใน 10 ปี อาจยิ้มได้ถ้าไม่ดวงจู๋จนเกินไป ผลตอบแทนแบบมักน้อยไว้ก่อนเฉลี่ย 7 %ต่อปีก็ดีกว่าดอกเบี้ยเงินฝากมากแล้ว

ลงทุนในกองทุนรวมเพื่อการเลี้ยงชีพ หรือ RMF  : นี่ก็ถือว่าเป็นตัวเด็ดของการลงทุนวัยเกษียณเลยก็ว่าได้ เพราะกองทุน RMF ที่มีเงื่อนไขต้องลงทุนต่อเนื่องไม่น้อยกว่า 5 ปีและลงทุนไปจนถึงอายุ 55 ปี แต่ต้องมีวินัย และสามารถปรับเปลี่ยนความเสี่ยงการลงทุนจากสูงไปความเสี่ยงต่ำได้ ซึ่งนี่เป็นอีกวิธีในการจัดพอร์ตระยะยาวรูปแบบหนึ่ง

ทั้งหมดนี้คงเป็นแนวทางและจุดประกายให้คนทำงานได้ข้อคิดและวางแผนรับมือวัยเกษียณได้ เชื่อเถอะสร้างวินัยการออมเงินและการลงทุนในตอนนี้ วัยข้างหน้าเราจะเป็นคนแก่แต่เก๋ามีอิสระทางการเงินที่จะใช้ชีวิตเก๋าๆ ได้อย่างสบายใจ