สยบทุกปัญหา ‘รัก’ ในที่ทำงาน

“ที่ทำงาน” อาจไม่ใช่สถานที่โรแมนติก แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคในการบ่มเพาะความสัมพันธ์ที่หวานแหวว โดยเฉพาะเมื่อต้องทำงานใกล้ชิดกัน เห็นหน้าคนที่ทำงาน มากกว่าคนในครอบครัวเสียอีก สายใยบางบางก็อาจก่อร่างสร้างตัวเป็นความสัมพันธ์ที่มากกว่าเพื่อนร่วมงาน หรือเจ้านายกับลูกน้อง

เรื่องของหัวใจ ใครก็ห้ามยาก แถมความรักยังทำให้โลกสดใสกลายเป็นสีชมพูอีกต่างหาก แต่ถ้าดูแลไม่ดี ความสัมพันธ์ของคนสองคนอาจสร้างความปวดหัวให้แก่หลายคนได้เหมือนกัน

ที่สำคัญ ความรักที่หวานชื่นอาจทำให้บรรยากาศในที่ทำงานเปลี่ยนไป หากคนในที่ทำงานรู้สึกว่าพนักงานบางคน ได้รับสิทธิพิเศษหลายอย่างเหลือเกิน เพราะเป็นภรรยาหรือคนรักของเจ้านาย ซึ่งความรู้สึกแบบนี้จะกระทบในเรื่องของความสามัคคีหรือความเสมอภาคในหมู่พนักงาน

แถมดราม่าน้ำตาเล็ดอาจเกิดขึ้นได้เช่นกัน ถ้าชีวิตสมรสหรือความรักของคนในที่ทำงานเดียวกันเกิดล่มกลางคัน แล้วกระทบมาถึงการทำงาน ซึ่งนายจ้างจะพลอยปวดหัวไปด้วย เพราะนอกจากปัญหาในเรื่องของงานแล้ว ยังมีเรื่องเกี่ยวกับคนมาให้บริหารจัดการอีก

แน่นอนว่านายจ้างอาจแก้ปัญหาที่หน้างาน หรือตอนมีปัญหา แต่หากจัดวางแนวทางไว้บ้าง จะช่วยป้องกันปัญหาก่อตัวขึ้นตั้งแต่แรก

ที่สหรัฐมี “love contract” ซึ่งเป็นข้อตกลงลายลักษณ์อักษรระหว่างพนักงาน 2 คนที่ระบุว่าความสัมพันธ์ระหว่างกันเป็นไปอย่างสมัครใจ ยินยอมพร้อมใจซึ่งกันและกัน รวมถึงยอมรับว่าอีกฝ่ายสามารถแยกทางได้โดยไม่ต้องกลัวถูกแก้แค้น นอกจากนั้น love contract ของหลายบริษัทยังกำหนดให้พนักงานยอมรับว่าจะมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างมืออาชีพในที่ทำงาน และแจ้งให้ฝ่ายบุคคลทราบหากความสัมพันธ์เกิดยุติลง

Love contract น่าจะมีประโยชน์เป็นพิเศษตอนความสัมพันธ์เริ่มไม่หวาน แต่มันก็ไม่ได้เป็นยาครอบจักรวาลที่แก้ปัญหาได้ทุกสิ่ง นอกจากนั้นยังต้องพิจารณาว่าเหมาะสมกับวัฒนธรรมและแนวคิดขององค์กรหรือเปล่า เรื่องของใจ ใครๆก็รูว่ามันละเอียดอ่อน

เมื่อเป็นเช่นนี้ แล้วทั้งนายจ้างและพนักงาน SMEs จะจัดการกับเรื่องรักๆ ใคร่ๆ ในที่ทำงานได้อย่างไรบ้างล่ะ

ไม่พลาดทุกข้อมูล ข่าวสารที่น่าสนใจ อย่าลืมกดไลก์ Facebook bangkokbanksme 

ยอมรับว่าเรื่องของหัวใจเกิดขึ้นได้ทุกที่

อันดับแรกคือนายจ้างควรทำใจยอมรับว่า ความสัมพันธ์เป็นความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ บางครั้งเรื่องของหัวใจก็ไม่เข้าใครออกใคร ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องน่าประหลาดใจที่ความรักจะก่อตัวขึ้นในที่ทำงาน และการห้ามพนักงานปิ๊งกันไม่น่าจะสมเหตุสมผล แถมยังอาจนำพาไปในทิศทางตรงกันข้าม คือก่อให้เกิดวัฒนธรรมของการแอบมีสัมพันธ์กันแบบลับๆ และวัฒนธรรมของการไม่ไว้ใจกัน

นอกจากนั้น การปิ๊งกันในที่ทำงานส่วนใหญ่ยังเป็นไปแบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง เมื่อพนักงานเริ่มนัดแนะกันอย่างเงียบๆ ไปดูหนังฟังเพลงกันนอกเวลางาน และไม่แสดงความหวานชื่นในที่ทำงานจนออกนอกหน้ามากนัก  

แต่หากมีการกระทำอะไรที่ดูดดื่มจนล้ำเส้น นายจ้างต้องจัดการอย่างเงียบๆ ทันที ด้วยการเรียกคู่รักมาพูดคุย เริ่มจากอธิบายข้อวิตก พร้อมเตือนว่าการกระทำแบบไหนที่ยอมรับได้ และแบบไหนที่ยอมรับไม่ได้

กระนั้น ปัญหาอาจเกิดขึ้นได้ หากพนักงานระดับหัวหน้างานเริ่มเอาใจหรือปฏิบัติต่อลูกน้องคนใดคนหนึ่งเป็นพิเศษ สืบเนื่องจากความสัมพันธ์ที่ไปต่อยอดกันนอกออฟฟิศ ‘ผลิบานเต็มที่’ เมื่อเป็นเช่นนี้ นายจ้างอาจกำหนดให้พนักงานเปิดเผยให้นายจ้างรับทราบ กรณีที่มีความสัมพันธ์กับหัวหน้า/ลูกน้อง หรือคนในตำแหน่งอื่นที่มีอำนาจหน้าที่ในการตัดสินใจซึ่งส่งผลต่อผู้ที่มีความสัมพันธ์ด้วย

แนวทางนี้สามารถป้องกันผลประโยชน์ทับซ้อนหรือการลำเอียง กรณีที่หัวหน้ามีความสัมพันธ์กับลูกน้อง และต้องประเมินการทำงาน  ในบางองค์กรกำหนดแนวทางว่านอกจากรายงานความสัมพันธ์แล้ว หัวหน้าต้องยุติการประเมินการทำงานของลูกน้องคนดังกล่าว โดยคนอื่นอาจรับหน้าที่ประเมินแทน

รับมือกับการแยกทาง

อาจมีบางครั้ง ที่ความสัมพันธ์ของคู่รักในบริษัท มาถึงจุดที่ไม่สามารถประคับประคองได้อีกต่อไป ในทางทฤษฎีแล้วการแยกทางกันควรเป็นไปอย่างให้เกียรติอีกฝ่าย แต่สถานการณ์จริงไม่ได้เป็นอย่างนี้เสมอไป บางครั้งทั้งสองฝ่ายก็ไม่ยอมรับว่าเลิกกันแล้ว หรืออาจปฏิเสธว่าไม่ได้มีความสัมพันธ์กันตั้งแต่แรก

แต่หากสถานการณ์หนักข้อจนความรักที่ร้าวฉาน ส่งผลไปถึงการทำงาน ก็ถึงคราวที่หัวหน้าหรือนายจ้างต้องเข้ามาดู ซึ่งการรับมือกับประเด็นละเอียดอ่อนนี้ จำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทราบข้อเท็จจริง ไม่ใช่ฟังจากข่าวลือ โดยหากการทำงานของพนักงานต่ำวูบกว่ามาตรฐาน หรือมีพฤติกรรมผิดแปลกออกไป หรือยอมรับไม่ได้ทุกครั้งที่เห็นหน้าอดีตคนรัก หัวหน้าหรือนายจ้างก็ต้องพูดคุยกับพนักงานเกี่ยวกับอาการเหล่านี้ และสอบถามถึงสาเหตุ รวมถึงเสนอว่าต้องการให้ช่วยเหลือหรือไม่

แม้การพูดคุยเช่นนี้อาจไม่ได้ผลลัพธ์ที่เป็นรูปธรรม แต่ก็ถือเป็นโอกาสสำหรับหัวหน้าหรือนายจ้างที่จะแสดงความห่วงใยต่อพนักงาน และเปิดโอกาสให้อธิบายเรื่องราวต่างๆ รวมถึงเสนอความช่วยเหลือ

อย่างไรก็ตาม หัวหน้าไม่ควรสรุปอะไรเอาเองและทำไปตามที่ตัวเองสรุป เช่น บอกกับ X ว่า “ไม่ได้ให้เข้าร่วมประชุมด้วย เพราะ Y เข้าประชุม และฉันรู้ว่าเธอกับ Y แยกทางกันแล้ว” เพราะแม้การสรุปเช่นนี้ถูกต้อง แต่ X อาจตีความว่าตัวเองไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าประชุม และในกรณีที่ X กับ Y เป็นคู่สมรสกันก็อาจหมายความว่าหัวหน้าปฏิบัติต่อ X ด้อยกว่า บนพื้นฐานของสถานภาพการสมรส

แยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวแบบมืออาชีพ

สำหรับตัวพนักงานเองนั้น เมื่อแยกทางกับคนรักที่ทำงานอยู่ที่เดียวกันแล้ว ก็ไม่ควรปล่อยให้เรื่องส่วนตัวเข้ามากระทบต่อการทำงานและชื่อเสียงด้านอาชีพการงานที่สั่งสมมา ดังนั้นจึงควรพยายามปฏิบัติต่ออดีตคนรัก เหมือนที่ปฏิบัติต่อเพื่อนร่วมงานคนอื่น สื่อสารกันด้วยคำพูดที่สุภาพและเป็นการเป็นงาน ไม่พึมพำคำพูดเยาะเย้ยถากถาง หรือขึ้นเสียงอย่างมีอารมณ์ เพราะไม่ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น

เมื่อความสัมพันธ์มาถึงทางตัน บางคนอาจอดไม่ได้ที่จะบ่นหรือบรรยายข้อเสียของอดีตคนรักให้คนอื่นฟัง แต่ในกรณีการแยกทางกับคนออฟฟิศเดียวกัน นิสัยแบบนี้อาจไม่เวิร์ก ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงการซุบซิบและงดพูดคุยกับเพื่อนร่วมงานคนอื่นๆ เกี่ยวกับรายละเอียดของการแยกทาง ไม่ว่าจะถูกเซ้าซี้ขนาดไหนก็ตาม เพราะไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเติมเชื้อลงไปในดรามาของออฟฟิศ อีกทั้งตัวพนักงานเองก็คงไม่ต้องการให้การแยกทางของตัวเอง กลายเป็นตำนานที่เล่าขานกันไม่จบสิ้นในออฟฟิศ แถมยังอาจถูกใส่สีตีไข่ลงไปอีกต่างหาก

แม้ยังต้องทำงานกับอดีตคนรักในที่ทำงานอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เช่น ต้องเจอหน้ากันในที่ประชุม แต่ก็อาจปรับเปลี่ยนบางอย่างเพื่อจะได้ไม่ต้องเจอหน้ากันมากนัก เช่น อาจเข้าออฟฟิศเช้าหน่อยเพื่อจะได้ไม่ต้องเจอกันตอนเดินเข้าออฟฟิศ หรือลงไปกินข้าวที่ร้านหากอดีตคนรักกินข้าวในห้องครัวบนออฟฟิศ

แน่นอนว่าเมื่อทำงานที่เดียวกัน ย่อมต้องได้ยินเรื่องราวของอดีตคนรัก รวมถึงเรื่องที่อดีตคนรักอาจไปเดทคนใหม่ ซึ่งก็ไม่ต้องไปกังวลใจอะไร และทุ่มเทพลังงานไปกับการทำงานจะดีกว่า

การแยกทาง ไม่ว่าจะเกิดกับใคร หรือที่ไหน มักเต็มไปด้วยความรู้สึกอึดอัด คับข้อง แต่คงไม่ถึงขั้นต้องลาออกจากงานหรือย้ายไปอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง สิ่งสำคัญคือลองรวบรวมกำลังใจ พยายามผ่านจุดนี้ไปให้ได้ แล้วจะพบว่าสิ่งใหม่ๆ รออยู่ข้างหน้านี่เอง